Herborist vs wildplukker

Regelmatig krijg ik de vraag of ik mezelf meer als een wildplukker beschouw of als een herboriste? 
De mensen die me al wat langer kennen, weten dat ik 1) niet graag kies en 2) niet zo houd van vakjes :-)
Mijn antwoord zal, afhankelijk van het moment & mijn mood, iets zijn als:
“Ja hoor; een wildplukkende herboriste” of “Eerst was ik herboriste, dan wildplukker en nu gewoon… mijzelf”
of “What’s the difference again?  ;-) “

        《 verder in artikel: volg je best eerst wildpluk- of herboristenopleiding 》

Weet jij het? Het verschil tussen beiden?

Ik struikel zelf nog over de niet-officieel bestaande definitie van wildpluk, daar begint het al mee.  Is het wildpluk wanneer je duizendblad oogst in je tuin?  Ook als je de plant kocht bij EcoFlora? Beschouw je het als wildpluk wanneer je in een park wilde marjolein plukt uit het kruidentuintje? En wat met je tijm plant uit Delhaize op je aanrecht?
Mij maakt het eerlijk gezegd geen hol uit, al vond ik het er lichtjes over gaan toen mijn lief enkele jaren terug de keuken binnenkwam met warmoes in zijn handen en smalend zei “voila se, ik ben ook een wildplukker”.  Aangeplante groenten oogsten in je tuin telt niét mee als wildpluk, daar ligt mijn lijn :p 

Een hardcore wildplukker trekt de natuur in en herkent de planten, en oogst ze op een respectvolle manier om ze te eten. Yep, uit het vuistje. Het plukken zelf hoeft niet wild te zijn en kan zeker ook mindfull en peacefull.  You do you ;-) 

Stel: je verzamelt en neemt je pluksel mee om het thuis te wassen, mee te koken of te laten drogen. Je droogt je rode klaver voor hormoonbalancerende theetjes (lees hier meer over), maakt sparrentopjes siroop en droogt brandnetelzaad als redbull vervanger. Je voelt het al. Nog voordat je het zelf door hebt is het van dat: wildpluk meets herborisme:
je plukt wilde planten en gebruikt ze medicinaal.

 Belangrijkere vraag in welke vakjes dit alles thuishoort is de vraag:
waar zijn voeding en medicijn losgekoppeld geraakt van elkaar? 
Want ooit was dit niet zo.  Lang, lang geleden, ten tijde van Hippocrates nog voor de geboorte van de eventuele Jezus, klonk er al deze wijsheid:
“Let food be thy medicine, and let medicine be thy food.”
Het in overweging nemen waard, lijkt me, als de grondlegger van onze Westerse geneeskunde het al zei, niet? 
Beetje gek toch dat we medicijnen liever (of louter makkelijker?) in pil-vorm nemen dan dat we lekkere, geneeskrachtige wilde planten in onze voeding gebruiken. 
Gewoon. Omdat het kan...
...én werkt.
Zelfs mijn psycholoog is tegelijkertijd voedingsconsulent:
healthy food, healthy mind en ons lichaam zit er happy hotdog-wise tussenin. 

Zouden we niet beter deze krachtige planten dagelijks op ons bord brengen; toppingske van look-zonder-look zaad (antibacterieel), pesto’tje van daslook (cholesterolverlagend) en likeurtje van meidoorn (houd je aderwanden flexibel).
Maar goed, het ging over wildplukkende herboristen. Laten we niet té ver afdwalen.  Enkele eeuwen voor Christus lijkt me wel ver genoeg. Terug naar mijn eigen bewandelde pad en wat jij daar uit kan leren.


MY JOURNEY: van herboriste tot wildplukker tot ….
Zelf studeerde ik twee jaar voor herboriste bij Syntra en ronde mijn opleiding in 2010 af; ik kende inhoudsstoffen zoals alkaloïden, flavonoïden, slijmstoffen en looistoffen, goochelde met de Latijnse namen van de meest geneeskrachtige planten voor luchtwegen, hart- en bloed, zenuwstelsel en huid.  Ik wist hoe ik zalfjes, crèmes en tincturen moest maken en was vertrouwd met de mens, zijn anatomie en pathologie.  Wat ik NIET wist na mijn herboristenopleiding: hoe de planten eruit zien (buiten dan een afbeelding in de cursus), òf ze voorkomen in onze natuur, waar je ze kan vinden, hoe je ze kan herkennen en -vooral- veilig weet te oogsten.
Jarenlang bestelde ik mijn sintjanskruid, hopbellen, moederkruid- en alle andere tincturen online. Met mijn diploma in de hand helemaal overtuigd van al het goeds dat de planten me kunnen brengen, maar te onzeker om ze zelf uit de natuur te halen.  Zo jammer… en een gemiste kans.  Want stout gezegd vind ik dat een échte herborist zélf zijn planten ‘vangt’.


ANNO 2025
Tijdens mijn depressie enkele jaren terug, kneep ik er tussen uit en logeerde enkele weken in een woonwagen bij samenleefplek Het Abtshof in Haspengouw. Daar op het platteland in Borlo en met een lege agenda kwam wildpluk op mijn pad. Met trouwe viervoeter Mila aan mijn zij en het inspirerende groene boekje “200 eetbare wilde planten” (check it out & doe het jezelf cadeau!) in mijn hand, mondde mijn zwerftochten in de natuur steeds uit in méér groensel op mijn bord en kruiden in de thee.  De natuur werd mijn supermarkt (handig tijdens corona!): home made njammie food en gezonde middeltjes als nieuwe dagelijkse gewoonte.  Al dat plukken was niet enkel helend voor mijn donkere ziel, het was ook het begin van mijn wildplukcarrière en zo werd ik herborist én wildplukker.  
Na mijn syntra herboristenopleiding,  deed ik een jaaropleiding wildpluk bij Marion De Kort en hup, daarna nog eens een herboristenopleiding van één jaar, Dodonaeus bij Maurice Godefridi.   Zo geraakte alles verweven tot een mooi geheel van comfortabel zijn met planten herkennen én ze te gebruiken. En dat geef ik graag door.  


JIJ 
Heb je al herboristenervaring achter de rug?
Nice! Vul deze diepgaande kennis aan met méér de natuur intrekken en contact maken met de planten. Leer ze herkennen, hun onderlinge samenhang en wat je er in de keuken mee kan uitspoken! 
Je zal supermakkelijk mee zijn in het wildplukverhaal, de inhoudsstoffen en dus de werking (en smaak) van de planten.  Je gaat plezier halen uit het zelf verzamelen van de planten die je wil verwerken en zekerder te zijn van waar je kan plukken.   
»» Check zeker het verdiepende wildpluktraject! 

Vraag je het me vandaag, dan had ik het liever andersom leren kennen.  Dan was ik het liefst begonnen bij de plant zelf om van daaruit te zien wat ik er mee kan doen; met wildpluk dus.   Ik geloof meer in het idee van starten in de praktijk en daar je theoretische kennis aan koppelen eens je de basis onder de knie hebt.  En voor mij is de basis: naar buiten gaan en de planten herkennen.  
Ben je zelf nieuwsgierig naar dit alles en weet je niet waar te starten? 
»» Bekijk onze basis jaartrajecten eens: 
je start vanaf nul en gaandeweg leer je wilde planten culinair en medicinaal gebruiken.  



EIND GOED, AL GOED
In the end maakt het niet uit via welk deurtje je inzet op jouw wilde plantenkennis; je zal hoedanook leren wat er op dat moment jouw interesse vangt. Jouw keuze zal sowieso de juiste zijn.  Ik wens je vooral veel plezier toe met het bewandelen van de weg.  Want daar gaat het uiteindelijk om ;-) 
Lees hier wat het jaartraject jou brengt. 
We starten in maart 2025.